Kamendol je starije naselje. Po predanju selo je dobilo prve stanovnike krajem 17. veka, a prve kuće su bilae oko izvorišta potoka Kamendola, odakle se selo postepeno širilo niz potok. Priča se, da su se nekada, kada ovde nije bilo naselja, već guste šume, sreli na putu dvoji svatovi, na mestu gde je kuća Milojka Petronijevića, pa kako se nisu jedni drugima hteli skloniti s puta, potuku se i izginu. Na mestu pogibije kamen, i kako je kamen bio u dolu-dolini, to se po ovome i mesto nazove Kamendo (Kamendol).
Prvi doseljenici bili su neki Vidosav, Sima i Lipša. Od Vidosava su današnji Vidosavljevići (Brzaci) Oni pričaju da je njihov poedak Vidosav došao iz Vasojevića u Studenicu, a iz Studenice u Kamendo. Andrijevići (Rašići) su potomci nekog Sime koji je starinom iz Korita, odakle je došao u Studenicu, gde sa porodicom zadržao kratko vreme. Sima je sa kaluđerima nosio ćivot Svetog Kralja i sa njima je došao u manastir Rajinovac. Đorđevići su poreklom iz okoline Višnjice kraj Dunava i prezivali su se Gavrilović. Pošto su učestvali 1739. godine u borbama protiv Turaka, po propasti austrijskih snaga i ponovnom dolasku turskih vlasti, u strahu od odmazde, menjaju prezime u Đorđević i sele se u Kamendol.
Po aračkim spiskovima Kamendo je imao 1818. g. i 1822. g. 12 kuća Godine 1846. selo je imalo 29 kuća a po popisu iz 1921. g. u selu su bile 162 kuće sa 1166 stanovnika. (podaci krajem 1921 godine)
U naselju Kamendol živi 862 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,7 godina (42,0 kod muškaraca i 43,3 kod žena). U naselju ima 307 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,48.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
