Većina hrišćanskih vernika u svetu danas slavi Božić po gregorijanskom kalendaru, dok manji deo hrišćana Božić praznuje za 13 dana, 7. januara, po julijanskom kalendaru.
Gregorijanski ili ‘novi’ kalendar nazvan je po papi Grguru XIII koji ga je uveo papskom bulom 1582. godine. Taj kalendar odmah su prihvatile Italija, Poljska, Portugal i Španija, a ubrzo i ostale katoličke zemlje.
Protestantske zemlje prešle su na gregorijanski kalendar mnogo kasnije, a pravoslavne tek u 20. veku.
Julijanski kalendar koji je uveo Julije Cezar 46. godine pre nove ere i koji se od gereogrijanskog razlikuje za 13 dana, međutim, i danas koriste neke nacionalne pravoslavne crkve među kojima su srpska, crnogorska i makedonska.
Božić po julijanskom kalendaru 7. januara slave i ruska i gruzijska pravoslavna crkva, Jerusalimska patrijaršija, Kopti i neki manastirina Svetoj gori u Grčkoj.
Na novi kalendar prešle su i grčka, rumunska, bugarska pravoslavna crkva, ali one nisu prihvatile gregorijanski kalendar, već revidirani ili reformisani julijanski kalendar, po predlogu naučnika Milutina Milankovića.
Milankovićev kalendar je nastao 1923. Njime je za većinu pravoslavnih crkava prekinuto 340 godina raskoraka između julijanskog i gregorijanskog kalendara koji je u međuvremenu postao međunarodni kalendar.
Milankovićev kalendar važi za precizniji od gregorijanskog, pošto po njemu do 2800. godine ne bi došlo ni do kakvog razmimoilaženja sa starim kalendarom.
Po gregorijanskom kalendaru sadašnja razlika od 13 dana u odnosu na julijanski 2100. godine povećaće se na 14 dana.
Razlika između gregorijanskog i julijanskog kalendara je ta što gregorijanski ima 97 prestupnih godina u svakih 400, a julijanski 100.
Po julijanskom kalendaru, prestupna je svaka četvrta godina, dok je gregorijanskim kalendarom uvedeno takozvano sekularno pravilo da su godine deljive sa 100 (sekularne godine) obične, osim ako su deljive sa 400 kada su prestupne.
Tako su na primer 1700, 1800, 1900, 2100. godina prestupne po julijanskom, a obične po gregorijanskom kalendaru.
